بررسی رابطه شادکامی در کار با عملکرد وظیفه‌ای، سلامت روان و قصد ترک شغل: نقش میانجی استرس شغلی و تسهیل کار- خانواده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شادکامی در کار با عملکرد وظیفه‌ای، سلامت روان و قصد ترک شغل با توجه به نقش میانجی استرس شغلی و تسهیل کار- خانواده است. نمونه این پژوهش 231 نفر از کارکنان شرکت فولادین ذوب آمل (فذا) بودند که به روش تصادفی طبقه‏ای انتخاب شدند. پرسشنامه‏های اشتیاق کاری و بهزیستی عاطفی، عملکرد وظیفه‌ای، سلامت روان، قصد ترک شغل، استرس شغلی و تسهیل کار- خانواده جهت جمع‌آوری داده‏ها مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگو‌یابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS ویراست 19 و AMOS ویراست 19 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرهای واسطه‏ای در الگوی پیشنهادی نیز از روش بوت‌‌ استراپ استفاده شد. یافته‏های پژوهش، نشان‌دهنده برازش خوب الگوی پیشنهادی با داده‏ها بودند. برازش بهتر الگو با همبسته کردن خطاهای دو مسیر حاصل شد. اثرهای مثبت غیرمستقیم شادکامی در کار بر عملکرد وظیفه‌ای، سلامت روان و قصد ترک شغل از طریق استرس شغلی و تسهیل کار- خانواده نیز حمایت دریافت نمودند. نتایج یافته‌های پژوهش حاضر بر سودمندی‌های عملی ترویج شادکامی در کار مهر تأیید زدند. با در نظر گرفتن اهمیت شادکامی در کار برای بازده‌های سازمانی و فردی کلیدی از قبیل سلامت روان، قصد ترک شغل و عملکرد وظیفه‌ای، نتایج این پژوهش می‌توانند راهنمایی برای افزایش شادکامی در سازمان باشند.